Twee blogposts schrijven bij dit ding dat nummer 21 genoemd wordt in een reeks van 23. De manier van tellen is nog steeds niet iets dat mijn goedkeuring kan wegdragen, maar daarover meer in de laatste blogpost van deze cursus straks.
Voor deze sessie bekeek ik eerst de keynote van Theo Thomassen.
[Archief 2.0] Keynote Theo Thomassen: "Content genererende archivarissen. Hun identiteit, individualiteit en betrouwbaarheid" from Archief 2.0 on Vimeo.
In een kwartier of drie wordt ingegaan op de spanning tussen auteurschap (lees: verantwoording) en de gemeenschap van de Web 2.0. Bij deze laatste is er het gevaar dat door moedwil of onkunde zaken echt verkeerd kunnen gaan bij het ontsluiten en/of presenteren van informatie. Kern van het pleidooi is niet dat Web 2.0 overboord moet worden gegooid, maar dat men het beste van beide werelden moet zien te combineren. Stel de (archief) collecties bloot aan het publiek via de nieuwe technieken (scan, het internet), maar zorg ervoor ook dat bijdragen hierbij ook gegeven worden door mensen die zich bekend maken en daarbij ook verantwoording (kunnen) afleggen. Op die manier kan men het beste de kwaliteit ervan bewaken.
Opvallend is dat Web 2.0 diverse 'snelheden' kent. Sommige mensen slenteren die richting uit terwijl anderen enhousiast richting toekomst sprinten en er zelfs een soort evangelie van maken dat ze uitbeelden in een Manifest voor de Archivaris 2.0. Ik bewonder de spirit van Christian van der Ven, maar zou mezelf meer rekenen tot degenen die zich een voorzichtige looppas aanmeten. Ten eerste moet er een bepaald beleid op zijn plaats zijn, oftewel rugdekking vanuit het bestuur! Men kan enthousiast een bepaalde richting uitrennen, maar als men van hogerop teruggefloten wordt zal men behoorlijk gefrustreerd raken. Ten tweede is het natuurlijk goed om je ook te manifesteren op die Web 2.0 plekken waar je publiek zich bevindt, maar men kan niet overal tegelijk zijn, tenzij je een blik extra collega's kunt opentrekken waarbij natuurlijk ook weer de bestuurder om de hoek komt kijken die een scheef oog op de begroting gaat werpen.
De laatste link die ik voor deze post wil noemen is een blog van Kate Theimer. Ze ontketent een kleine discussie met internationale dimensies met naast bijdragen uit de VS ook serieuze gedachten uit o.a. het Verenigd Koninkrijk en Nederland. Er wordt ingegaan op de relatie tussen archief en publiek / gebruikers en dat het hebben van Archief 2.0 geen nut zou hebben als er geen publiek is. Vanuit het idee van een sociale gemeenschap (hetgeen 2.0 is) is dat natuurlijk logisch. Ook het manifest duikt hier weer op. Maar dan in het Engels.
Tot dus ver de eerste Blogpost van de dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten